Ik ben geboren in Leiderdorp in 1981 als zoon van een kunstenaarsechtpaar. Later verhuisden we naar Hasselt. Van jongs af aan leerde ik daar om te kijken naar het zwarte water met haar zilveren schuimkoppen, het zonlicht op het verwaaide riet en de paarse heiige boompartijen aan de horizon.
Na de havo te hebben afgerond en een jaar in Frankrijk te hebben gestudeerd besloot ik om een studie aan het conservatorium te volgen om als muziekdocent te gaan werken. Tijdens deze studie kwam ik er achter dat ik naast de schoonheid van muziek ook sterk de behoefte had aan het werken met mijn handen. Een studie als scheepstimmerman bij de Bataviawerf bleek financieel onhaalbaar. Zodoende zette ik mijn eerste stappen in de wereld van de bouw als vreemde zwaan in de bijt. Deze ‘van Bach naar Bauer’ ervaring was zwaar en uitermate leerzaam. Het resulteerde o.a. in de bouw van een eigen huis waar ik met mijn vrouw en inmiddels vier kinderen kan wonen.
In 2018 zijn we begonnen met de bouw van een eigen atelier op ons erf waar ik mijn kunstenaarspraktijk heb.
Beelden maken is voor mij spelenderwijs het verbeelden van een innerlijke drang om te vertellen.
Ik vertel door mijn beeldtaal hoe ik de wereld ervaar. Mijn verwondering over de zin van het bestaan, mijn zoektocht naar de werkelijkheid achter de elementen van de natuur. Daarbij verken ik de fysieke materialen die hoe tastbaar ook, een afspiegeling zijn van de onbekende Wereld waaruit alles is voortgekomen.
Ik vertrouw op de intuïtieve stroom die op gang komt tijdens het vormen. Ik begin vaak naar aanleiding van schetsen en toch, al gaande ontdek ik wat het beeld werkelijk gaat vertellen. Ik zoek naar de dialoog tussen de verschillende delen van het beeld. Welke reactie wekt de vormgegeven lijn op ten opzichte van de andere lijnen? Ik buig en voeg toe of verwijder juist, totdat de optische ruimte die ontstaat in het beeld krachtig genoeg is om een eigen taal te spreken.
Want een goed beeld heeft universele zeggingskracht. Zij spreekt in juiste verhoudingen. Het lijnenspel creëert een eigen ruimte en de kleuren hebben elkaar nodig. Een goed beeld echoot op het netvlies.